Fauna i flora

Zastosowanie nawozów fosforowo-potasowych

Zastosowanie nawozów fosforowo-potasowych

Nawozy fosforowo-potasowe to dwuskładnikowe nawozy zawierające jednocześnie fosfor oraz potas w odpowiednich proporcjach. Oczywiście proporcje tych dwóch makroelementów różnią się od siebie, w zależności od przeznaczenia nawozu czy jego producenta.

Nawożenie fosforowo-potasowe

Nawożenie fosforowo-potasowe nie różni się w zasadzie od nawożenia preparatami jednoskładnikowymi. Tutaj również należy pamiętać o:

  • zapotrzebowaniu rośliny na dane makroelementy;
  • zawartości makroelementów w glebie;
  • stopniu przyswajalności makroelementu (w tym przypadku fosforu lub potasu) w zależności od jego postaci znajdującej się w nawozie;
  • warunkach glebowych (odczyn, zasolenie, wilgotność itp.).

O ile fosforu w polskich glebach zazwyczaj nie brakuje (a jeżeli go nie ma, to nietrudno uzupełnić tego rodzaju braki), tak potasu jest za mało w większości ziem uprawnych w naszym kraju. Przyjmuje się, że nieostateczne nawożenie potasem jest obecnie jednym z najważniejszych czynników ograniczających plony polskich rolników.

Sprawdźmy zatem, czym mogą grozić niedobory zarówno potasu, jak i fosforu.

Skutki niedoboru fosforu w roślinach

Rola fosforu w rozwoju roślin jest nie do przecenienia. Pierwiastek ten odpowiada za:

  • prawidłowe ukorzenienie rośliny;
  • odporność na stresy pogodowe czy pokarmowe;
  • odpowiedni przebieg fotosyntezy;
  • prawidłowy metabolizm w komórkach rośliny;
  • zdrowe, odpowiednio rozwinięte organy generatywne.

Tym samym deficyty fosforu w roślinie mogą skutkować:

  • słabym rozwojem systemu korzeniowego;
  • wyleganiem;
  • zawiązywaniem ziarniaków i nasion niskiej jakości;
  • plonami niskiej jakości (zmniejszona ilości skrobi, węglowodanów czy tłuszczu).

Niedobór potasu i jego skutki dla roślin

Potas jest dla roślin równie ważnym makroelementem, co fosfor. Jego rolą jest:

  • regulacja gospodarki wodnej oraz azotowej rośliny;
  • podnoszenie odporności rośliny na stresy wywołane pogodą czy pasożytami;
  • udział w niektórych przemianach metabolicznych.

Łatwo zatem zauważyć, że deficyty potasu w roślinie mogą być przyczyną:

  • zaburzeń w prawidłowym rozwoju rośliny;
  • zaburzeń w przyswajaniu azotu oraz w gospodarce wodnej;
  • niskiej jakości technologicznej plonów.

Kiedy stosować nawozy fosforowo-potasowe?

Przyjmuje się, że optymalną porą na stosowanie nawozów fosforowo-potasowych jest jesień. Dotyczy to zarówno zbóż jarych, jak i ozimych. Potas i fosfor niezbyt dobrze przemieszczają się w glebie; fosfor w zasadzie wcale, natomiast potas wykazuje oznaki mobilności głównie w glebach lekkich. Dlatego tak ważne jest wykonanie najważniejszych prac polowych odpowiednio wcześnie – gdy nawozy fosforowo-potasowe znajdą się na odpowiedniej głębokości (ok. 20 cm), wówczas wiosną wegetacja roślin powinna przebiegać bez większych problemów.

Jeżeli jednak z różnych przyczyn jesienne nawożenie nie może zostać przeprowadzone, wiosną warto skorzystać z odpowiednio dobranych preparatów dolistnych. Efekty będą jednak lepsze, gdy zdecydujemy się na nawożenie jesienią.

Zresztą warto w tej kwestii zdać się na producentów nawozów dolistnych, którzy dość dokładnie określają optymalną głębokość, na jakiej powinny znajdować się powyższe makroelementy, a także optymalny czas ich aplikacji.

Similar Posts